17 Ekim 2012 Çarşamba

Ve sonunda evdeyim


Ve sonunda evdeyim


 

    Bir hafta da serviste yattıktan sonra doktor taburcu edebiliriz dedi. Ama ben hala çok şişkindim ve sürekli sırtüstü yatıyordum. Oturumuma gelemezdim çünkü nefesim daralıyordu. Babam parayla ambulans tuttu. Ambulansla eve giderken martın sonu gelmişti ve çok güzel bir hava vardı.


Güneş gülümsüyordu adeta. Ben ambulansta sedyede arka camdan etrafı seyrediyordum. Bir ay boyunca hastanede yatarken hiç ağlamadım fakat ambulans bizim sokağa girince gözümden yaşlar boşaldı. Nihayet eve geldik, yatağıma yatırdılar. Sanki o günler hayal gibi geldi bana…

 
     Eve geldik, Ha bu arada hastanede bir ay banyo yapmadım. Babam beni yatağın ortasına çekti. Başımın altına leğeni koyup başımı yıkadı. Öncesinde özel traş makinesı ile saçımı kesti.


Ama hala çok susuyordum ve hala nefesim daralıyordu. Babam tansiyon ölçme aleti, kan şekeri ölçme cihazı falan aldı. Zaten şekerim normal seyrine girince ağız kurumam geçermiş.


Annem ve babam gece sırayla yanımda yatıyorlar ve su isteyince veriyorlardı.
 





 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder