17 Ekim 2012 Çarşamba

Depresyondayım


Depresyondayım


 

      İlacı bıraktıktan sonra günbegün artarak tekrar bunalıma girdim. Bu defa daha şiddetliydi. Televizyonda spor haberlerini izlerken bir kaleciyi hem bu takımda hem karşı takımda görüyordum. Her şeye kafamda bir kurgu senaryo uydurmuştum. Kendim kurguyu kurardım. Sonrada duyduğum en küçük ipuçları ile kendimce tasdiklerdim.


1998 yılının aralık ayıydı. Babam bir dostunun vesilesiyle bu sefer Gazi üniversitesinden randevu almış. Tekrar doktora gitmemi Fatma halam ikna etmişti. Yaşlı bayan doktor beni dinledi. Sonra ben odadan çıktım. Doktor hanım babama demiş ki:


” Çok ağır depresyon geçiriyor. Acilen hastaneye yatması lazım. Şu an bizim bölüm tadilatta. Sizi SSK hastanesine göndereyim. Ordaki klinik şefine mektup yazayım” demiş ve mektubu babama vermiş.

 


   Bunları babam bana kitabı yazmama yardım etmek için ayrıntılı anlattı. Ben çoğu olayı hatırlamıyordum. Ama babamın hafızası çok güçlüdür hamdolsun.  Gazi üniversitesinden çıktık.


Eve dönerken arabada babam hastaneye yatmamız gerekiyor dedi. Tamam nereye dedim. SSK hastanesi dediği anda film koptu. Beni götüremezsiniz diye bağırmaya başlamışım.


Evde yatağıma oturdum. Bir akşamda bir paket sigara içmişim. Yüksek sesle arabesk şarkılar dinlemişim. O gece beni komşuların da yardımıyla zorla SSK hastanesine götürdüler. Orada beni müşayede odasına aldılar.

 

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder