Duvardaki saat
Ziyaretçiler, yoğun bakım odasına sadece beş
dakikalığına alınıyorlardı. Her hasta için tek ziyaretçi kabul ediyorlardı.
Yattığım yatağın karşısında yani hemşire masası olan duvarda bir analog saat
asılıydı. Gözüm sürekli saatteydi. Saate bakıp beş dakika dolunca su
istiyordum.
Yoğun bakımda pencere yoktu ve sürekli ışıklar açıktı. Hiç uyuyamıyordum. Zaten makine gürültüleri uyutmuyordu. Gözüm sürekli saatteydi. Ziyaret saatinde ya annem ya da babam geliyordu. O da sadece beş dakikalığına…
Babam gidince saate bakıyordum. Saat birdi. Yani öğlen. Duvardaki saate bakardım. Tekrar bire gelince gece bir, akrep birdaha biri gösterince ise ertesi günkü ziyaret saatiydi. Saniyeleri sayardım.
Gözlerim kapıda beklerdim. Yirmi gün o yoğun bakımda yemek yemedim ve uyumadım.
Yoğun bakımda pencere yoktu ve sürekli ışıklar açıktı. Hiç uyuyamıyordum. Zaten makine gürültüleri uyutmuyordu. Gözüm sürekli saatteydi. Ziyaret saatinde ya annem ya da babam geliyordu. O da sadece beş dakikalığına…
Babam gidince saate bakıyordum. Saat birdi. Yani öğlen. Duvardaki saate bakardım. Tekrar bire gelince gece bir, akrep birdaha biri gösterince ise ertesi günkü ziyaret saatiydi. Saniyeleri sayardım.
Gözlerim kapıda beklerdim. Yirmi gün o yoğun bakımda yemek yemedim ve uyumadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder