Sülalemizde...

 

Sülalemizde tek engelli ben değilmişim

 

     Ben sülalemizde bir tek kendimi engelli sanıyordum.   Geçen akşam, bir akrabamız olan Hacı Mahmut Kasapçopur amca'nın kızı ve damadı bize uğradılar. Babamın banyoya benim için yaptığı vinç sistemini incelediler.

 

    Çünkü Mahmut amca ağır bir kalp ameliyatı geçirdi. Mahmut amcanın eşi Sudiye Kasapçopur 33 yıldır felç, ve tekerlekli sandalyedeymiş.  Artık ağır yük kaldıramaz.

 

    Mahmut amcalar tedavi için Ankara'da, bize yakın oturan abisinin evinde kalıyorlar.  Akşam bizim evde kızı ile konuşurken, annesinin hikayesinin internette olduğunu söyledi. Bende onlar gidince okudum ve gözyaşımı tutamadım. Ben de tekerlekli sandalyede sadece kendimi çileli sanırdım :( Meğer ne kahramanlar varmış sülalemizde ...

 

    Komşularının tanıdığı bir yazar, bir akşam onlara gelmiş, Hayat öykülerini dinlemiş ve daha sonra sayfasında bu hikayeyi yazarak internette yayınlamış. Ayrıca bu yazıyı bir kitabında değerlendirmiş. Sayfasından kopyalıyorum: