Karel’e veda mektubu
Saygıdeğer
amirlerim , müdürlerim ve kıymetli arkadaşlar ,
16
yılı aşkın bir süredir mensup olduğum Karel ailesine veda ediyorum. Allah’a
binlerce şükürler olsun ki bana sabredip sevap kazanmam için hastalık verdi ama
çalışmamı da nasip etti ve nihayet beni emekliliğe ulaştırdı. Öncelikle babama,
anneme, daha sonra adlarınızın birini bile saymayı unutursam çok üzüleceğim siz
sevgili dostlarıma sonsuz teşekkür ediyorum. Allah sizlerden razı olsun.
(Özellikle)
Yaman Tunaoğlu beyin , Ender Altın beyin , Süha Can beyin , Alper Sarıkan
beyin, Arzu Çalışkan hanımın ; ayrıca temizlik görevlisi Sinan kardeşimin ,
fabrikada Efendi ve Ömer ağabeyin (rahmetli Zeki abinin) ; mutfak görevlileri
Gülsever ablanın , Binnaz hanımın , fabrikada Meryem teyzenin ve isimlerini
hatırlayamadığım diğer mutfak görevlileri bayanların (+Sırma kardeşimin) ... Burada
isimlerini anmadığım arkadaşlar :
İsimlerinizi tek tek anmasam bile, ancak
hepinizin kalbimde özel yeriniz var. Sizleri çok ama çok seviyorum. Haklarınızı
asla ödeyemem. Emekliliğe ulaşmam da sizlerin katkısı çoktur. Siz lütfen yalnızca
bana hakkınızı helal eder misiniz? Sizlere mükafatınızı öte alemde ancak Allah
verebilir.
Hayatı
yeni tanıyan 20 yaşında engelli bir gençtim Karel’e başladığımda.... Çok mutlu günlerim de , gözyaşı dolu günlerim
de oldu bu 16 yıl içinde...
-
Tahir beyin vefatı , Zeki abinin vefatı,
-
İlk yeğenimin doğduğu gün,
-
Kız kardeşimin bilgisayarımdan ilk öğretmenlik
tayinini öğrendiğim anki sevincim,
-
Öğle tatillerinde izlediğim basket, futbol
turnuvaları...
-
2000 yılında babamın beni almaya gelirken
yaptığı kazanın ardından ilk iş beni araması.
-
Sarhoş gibi yürürken herkes bakıyor diye başımı
kaldırmadan yürümelerim, yere düşmelerim, zorlanarak ayağa kalkmaya çalışmalarım,
Kalktığım andaki buruk mutluluklar
-
Hastane gecelerim... Unutamam hastanede bir gün,
Karel’den çalıştığım Dijital lab.taki bütün arkadaşların beni ziyarete geldiği
an... Kapı çalınıp açıldığında herkesi karşımda görünce çok mutlu olmuştum.
Hastaya en iyi ilaç moralmiş.
-
Süha beyin Karelden ayrılırken ona sarılıp
ağladığım an ...
-
2002 Dünya kupası Türkiye - Brezilya maçını
üretimde toplu halde duvara yansıtarak izlememiz, ve Hasan Şaş’ın attığı golle
herkesin sarmaş-dolaş olması ve yapılan tezehüratlar.
-
Yıllarca sigara odasında duman altı
zehirlenişlerimiz... Neyseki Ağustos 2002 de bu illetten kurtuldum. Artık
sigaradan tiksiniyorum. Yaptığım kaba hesaba göre 2002 ye kadar, on bin dolar
civarı parayı yıllarca havaya üflemişim... Ve kaybettiğim sağlığım geri gelir
mi?
-
Başta sevgili patronumuz Yaman bey olmak üzere ,
bu 16 yıl içinde bir çok arkadaşımızın anne veya babasını kaybettiğine şahit
oldum. Allah hepsine rahmetiyle muamele eylesin.
-
Yazın öğle tatillerinde şirket bahçesinde ağaç
altı sohbetlerimiz.
-
Tekerlekli sandalyeye mahkum olmadan önce ,
babamdan habersiz (genelde hep şehir dışında çalışıyordu.) annemden
zorla-gönülsüz aldığım anahtarla serçe arabamızla işe gelmelerim... Ve 3 kez
maddi hasarlı kaza yapmam... üstelik ehliyetsiz ve engelliyken ...
-
Bu 16 yıl içinde Galatasarayın UEFA
şampiyonluğunu, milli takımın dünya üçüncülüğünü gördüm. Fakat ne yazık ki bir
Fenerbahçeli olarak Türkiye kupası sevinci yaşayamadım. :-)
Ahh
Ah ! Daha nice hatıralar... Bunlar, unutamadığım anlardan sadece bazılarıydı.
Belki
bilmeyen arkadaşlar olabilir. Ben Meslek Yüksek Okulunu bitirirken 1993 te
hastalandım. 1994 te engelli vasfıyla Karel’e başladığımda sarhoş gibi
sallanarak yürüyordum.
Zaman içinde stres, bunalım ve yalnızlık gibi nedenlerle hastalığım ilerledi ve 1998 de tekerlekli sandalyeye kullanmaya mecbur kaldım. Bana merdivenlerde koluma girerek yardım eden edemeyen herkese çok teşekkürler.
Zaman içinde stres, bunalım ve yalnızlık gibi nedenlerle hastalığım ilerledi ve 1998 de tekerlekli sandalyeye kullanmaya mecbur kaldım. Bana merdivenlerde koluma girerek yardım eden edemeyen herkese çok teşekkürler.
Sizin
gibi ülkemizin çok değerli insanlarının arasında olmak bana şerefti. Ömrümün
sonuna kadar sizleri unutmayacağım.
Lütfen Haklarınızı helal eder misiniz?
Benim hakkım herkese helal olsun.
Lütfen Haklarınızı helal eder misiniz?
Benim hakkım herkese helal olsun.
Allah'a emanet olun...
Elveda !
Celal Çelik 16 . Temmuz
. 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder