17 Ekim 2012 Çarşamba

Gecekondu evimiz


Gecekondu evimiz


 

   Ankara Etimesgut’ta yedi yıl bir gecekonduda oturduk. Banyo, yatak odası içindeydi. Mutfak ve hol evin girişindeydi. Sadece oturma odası vardı ve biz üç kardeş orada yatıyorduk. Tuvalet evin dışında bahçedeydi. Bazen korkudan gece tuvalete gidemezdik. Kışınsa soğuktan çıkmak istemez hatta bazen sabaha kadar kendimi tutardım.


Böyle bir gecekonduda yedi yıl yaşadık. Yükseliş Kolej’inde okurken de bu gecekonduda oturuyorduk. Kolejde çok zengin ve yüksek kademe insanların çocukları okuyordu.

 

   Şimdi utanarak hatırlıyorum ki, o zamanlar gecekonduda oturmaktan; babamın köylü olmasından, annemin başörtüsünden utanıyordum... Ben çok saf bir çocuktum. Dünyayı sonsuz sanıyordum. Sanki yaşlılar hep yaşlı, biz çocuklar hep çocuk kalacağız ... Ah be yalan dünya kimseye kalmıyormuş.

 

   Kolejde okurken birgün, resim dersinde öğretmenimiz: " Evinizin odalarının krokisini çizin" demişti. Ben de bir arkadaşımın evini çizmiştim. 

Sonraları anladım ki,  insanı insan yapan, köylü, başörtülü olması veya oturduğu ev değil, ahlakının güzel olmasıymış.

 

   Gecekonduda otururken ne kadar da mutluyduk. Akşamüstleri annem, komşularla beraber bahçede toplanır; çay içer ve muhabbet ederlerdi. Erkek kardeşim, arkadaşlarıyla maç yapardı. Ben ise çoğu zaman evde oturur veya bisikletime binerdim. Trafik yoğun değildi. Kızkardeşim henüz çok küçüktü.


Yazın, cumartesi akşamları, komşularla beraber çekirdek veya patlamış mısır alıp, çay bahçesine videoda film seyretmeye giderdik. 1980’lerde henüz vcd’ler yoktu. Babam Şeker Fabrikaları Sondaj ekibinde başsondördü. Onbir ay Türkiye’nin çeşitli illerinde su kuyusu açarlardı. Ayda bir kaç gün eve gelebilirdi.

Eve geldiğinde biz üç kardeş çok sevinirdik. Kızkardeşim babama çok düşkündü. Gidince ağlar ve anneme “Babam keşke gitmese” dermiş. (Şu an evli ama yine de her gün en az iki defa babamı arar.)

 

   Şimdi apartmanda oturuyoruz. Bahçemiz de yok; kayısı, erik ağacımız da yok. Gecekondu mahallesinde yaşanan o içten komşuluklar, şimdilerde çok azaldı. Artık Etimesgut’ta gecekondu kalmamış. Her yer beton yığını... Apartmanlar... Allah sonumuzu hayretsin.
 
TRT1 deki Seksenler dizisinin görüntüleri ile Sezen Aksu - Eskidendi o çok eskiden

 

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder